"Age Ain't Nothing but a Number" Aaliyah

Aaliyah była [*] amerykańską wokalistką, grającą muzykę z pogranicza r&b, hip hopu i popu. Zginęła 25 sierpnia 2001 (niedługo 11. rocznica śmierci), ale może zostawię ten smutny temat na kiedy indziej. W końcu w czasie nagrywania debiutanckiego krążka pt. „Age Ain’t Nothing but a Number” artystka była cała i zdrowa. Prace nad nim zaczęły się we wrześniu 1993. Aż trudno uwierzyć w to, że Aaliyah miała wówczas ledwie czternaście lat! Większość topowych obecnie gwiazdek mogłoby się już wtedy wiele od niej nauczyć. Wydaje mi się, że piosenkarce nawet nie zależało na osiągnięciu sukcesu. Grała muzykę prosto z serca. A osiągnięty sukces tylko potwierdza, że jej płyty były (i są) bardzo dobre.

Jak już pisałem, artystka miesza ze sobą r&b i hip hop. Innych gatunków właściwie nie wpuszcza. Co prawda niektóre z jej kolejnych piosenek mają w sobie elementy popu, ale te tutaj są takie ‘nieskażone’. Muszę przyznać, że artystka miała farta. Jej wujek Barry Hankerson zapisał ją do wytwórni płytowej. Później przedstawił ją raperowi i znanemu producentowi o pseudonimie R.Kelly (pracował m.in. z Jayem-Z i Usherem).  Oprócz tego Aaliyah miała jednak niesamowite warunki wokalne, których do dziś można jej zazdrościć. Warto też wspomnieć, że R.Kelly był jej wzorem, mentorem. Razem nagrali pierwszy kawałek pt. „Old School”. A dalej już wszystko zaczęło dziać się samo.

Przyznam, że byłem troszkę zawiedziony, że sama artystka nie napisała żadnego tekstu na album. Długo się jednak wściekać nie mogę – w końcu miała tylko piętnaście lat. Tekst do tytułowego kawałka może wydać się trochę zbyt odważny jak na jej wiek, ale w końcu „Age Ain’t Nothing but a Number” (PL: wiek to nic, tylko liczba): Take my hand, and come with me, let me show you to ectasy, Boy be brave don't be afraid, cause tonight we're gonna go all the way (PL: Weź moją rękę I chodź ze mną Pozwól, że wprowadzę cię w ekstazę Bądź odważny, nie bój się Bo dziś pójdziemy na całość). Fajnie przedstawia się także „Old School”, a szczególnie partia wykonywana przez R.Kelly: Yo, back in the days I used to listen to records Tryin' to figure out how I could make my own records Workin' in restaurants, bustin' on dishes Hopin' that the man upstairs respect my wishes (PL: Wróć w dzień, słuchałem nagrań Próbując dowiedzieć się jak mógłbym nagrać swoje własne Pracując w restauracji, siedząc nad naczyniami Mając nadzieję, że człowiek wchodzący po schodach szanuje moje życzenia). Lubię również teksty do coveru pt. „At Your Best (You Are Love)” oraz “No One Knows How to Love Me Quite Like You Do”.

Od samych tekstów ważniejsza jest jednak muzyka grana przez Aaliyah. Album otwiera niedługie „Intro”, które świetnie wprowadza w całość. Zaraz po nim otrzymujemy przebojowy kawałek „Throw Your Hands Up”. Jeśli mówię źle, to mnie poprawcie – wydaje mi się, że  refrenie piosenki można usłyszeć Missy Elliott. Przyznam, że właśnie te partie wykonywane przez raperkę najbardziej mi się podobają. Łatwo wpadają w ucho. Jednak i Liyah spisuje się nie gorzej. W tej mieszance hip hopu i r&b sprawdziła się bardzo dobrze. Podobne do „Throw Your Hands Up” jest „Down with the Clique”. To kolejny (obok “Old School” i “Back & Forth”) duet wokalistki z R.Kelly. Przyznam, że bardzo udany. Oboje stanęli na wysokości zadanie i stworzyli świetny, hip hopowy kawałek. Normalnie muzyki hip hop nie lubię, ale w wykonaniu Aaliyah… uwielbiam.

Moim numerem jeden jest tytułowe „Age Ain’t Nothing but a Number”. Można oczywiście powiedzieć, że to po prostu kolejna piosenka r&b wykonywana przez artystkę. A jednak. Kocham zwrotki tego utworu. Przyjemna muzyka przeplata się z wokalem Aaliyah. A tu brzmi jak nigdzie indziej. Piosenka jest czwartą na płycie. Dopiero tu zobaczyłem, jak dobrze ona śpiewa. Refren co prawda wypada gorzej, ale też całkiem nieźle się go słucha. A o samym tekście już się wypowiadałem. Też bardzo mi się podoba.

Właściwie o każdej piosence mógłbym coś napisać. Wszystkie bardzo mi się podobają. Jednak się ograniczę. Uwielbiam początek „No One Knows How to Love Me Quite Like You Do”. Aaliyah śpiewa w nim a capella. Pięknie. Po raz kolejny udowadnia, jak wspaniale potrafi śpiewać. Chciałbym, żeby cała piosenka utrzymana była w takim klimacie, ale cóż. Nie można mieć wszystkiego. To kołyszący numer r&b, a pojawiająca się w nim Tia Hawkins wprowadziła do niego nieco hip hopowego klimatu. Lubię także „At Your Best (You Are Love)”. To zdecydowanie najbardziej dziewczęcy, subtelny, spokojny, delikatny itp. itd. (długo można wymieniać) utwór na krążku. Mogłaby go wykonać Christina Aguilera (na pierwszej płycie). Jednak na pewno nie sprawdziłaby się tak dobrze jak Aaliyah.

Do najlepszych numerów na płycie zaliczam jeszcze „Street Thing” oraz „Old School”. Pierwszy kawałek polubiłem właściwie od razu. Muzycznie nie wyróżnia się jakoś bardzo z pozostałych. Kocham natomiast chórek pojawiający się w dalszej części piosenki. Boski. Świetnie komponuje się z wokalem Liyah. Podoba mi się też pewien, hmm, trick zastosowany w numerze. Pod koniec na kilka sekund cichnie, ale później zaczyna się na nowo. O „Old School” już wspominałem. To pierwszy utwór nagrany przez wokalistkę. Widać, czy może słychać, że artystka już od początku wiedziała czego chce i się tego trzymała. W ucho bardzo łatwo wpada refren, w którym Aaliyah nuci R.Kelly play me something from the old school (PL: R.Kelly, zagraj mi coś ze starej szkoły). Wiele się od niego nauczyła. Lubię też partię rapera.

Z początku płyta „Age Ain’t Nothing but a Number” nie spodobała mi się zbyt bardzo. Uznałem ją za nieco monotonną, szybko się na szczęście do niej przekonałem. Pamiętam, że powiedziałem sobie ‘posłucham jeszcze raz, żeby się później nie męczyć’. I szybko wsiąknąłem na dobre. Muzyka prezentowana przez Aaliyah jest świetnym przykładem, jak młoda wokalistka może nagrać coś dobrego. Jak widać – nie każdej nastolatce teen pop w głowie. Szkoda tylko, że artystka przedwcześnie zmarła. Dla fanów musiał to być wielki cios. Pozostawiła na szczęście kilka świetnych krążków. Dobrze znam z nich na razie jedynie „Age Ain’t Nothing but a Number”. A ocena? Najwyższa.

Ocena: 6/6
Najlepsze: Age Ain’t Nothing but a Number, Throw Your Hands Up, Old School, Street Thing, Down with the Clique
Najgorsze: -